Getuigenissen

Verhalen van leden

Door de jaren heen zijn er velen gekomen, gebleven en ook weer weggegaan. Tijdens deze - soms woelige - periodes, is en blijft er echter 1 constante, en dat is dat iedereen herinneringen heeft aan de contacten, lotgenoten, gelijkgestemden die men tegenkomt op uitjes, Houvast-dagen, samenwerkingsmomenten, kortom op diverse plaatsen over heel Vlaanderen.
Hieronder kan je daar de getuigenissen over lezen.

In 2001 zakte de grond onder mijn voeten weg. Ik had een hele boeiende job, ik verdiende goed mijn boterham, maar thuis was het verhaal ten einde.    Mijn leven veranderde helemaal. Ik ging heel klein wonen, werd 'op afstand' verantwoordelijk voor mijn kinderen en plots moest ik daardoor op het einde van de maand de boterhammen tellen.
Toen leerde ik de mensen kennen waarmee we Houvast hebben opgericht. Die pionierstijd was boeiend en soms spannend, maar altijd heel intens. Ze hielp me om mijn leven terug op orde te krijgen, om rust te vinden en mensen te ontmoeten -bijstaan ook- die in een zelfde schuitje zaten. Het heeft een negatieve spiraal omgezet in een positieve vibe. Onze kinderen kennen nog alle mensen van toen, en ze kennen ze allemaal onder hun nickname, terwijl ze met hen naar de speeltuin gingen, of wandelingen en BBQ's deden. Ze zijn deel van hun leven geworden, maar ze heten nickname. Hoe grappig kan het zijn?

Vandaag als (bijna) 60- jarige kijk ik terug en ben ik heel dankbaar voor alle Houvast maatjes. Regelmatig verwijs ik nog mensen door naar Houvast en stiekem ben ik fier over wat we toen hebben opgericht.
Want het werkt. Het blijft werken en wanneer ik de site vandaag zie... Houvast verfrist zichzelf.
Top werk matekes!

Dirk

17 januari 2023

Van die 20 jaar Houvast zijn er ruim 12 jaar mijn 'houvast' geweest. En ik heb al dikwijls gedacht hoeveel anders, minder 'rijk' mijn leven zonder geweest zou zijn. #dankbaar

Liesbet

4 december 2022

Heel veel steun ontvangen van de mensen die ik heb ontmoet bij Houvast vzw. Ik denk dat de eerste ontmoetingen bij Mieke thuis was. Hoewel ik het veel te weinig laat merken, zeker tegenwoordig, denk ik nog dagelijks aan hoe belangrijk die personen (steeds) waren en zijn voor mij.

Thomas

4 december 2022

Van die 20 jaar Houvast zijn er ruim 12 jaar mijn 'houvast' geweest. En ik heb al dikwijls gedacht hoeveel anders, minder 'rijk' mijn leven zonder geweest zou zijn. #dankbaar

Liesbet

4 december 2022

Heel veel steun ontvangen van de mensen die ik heb ontmoet bij Houvast vzw. Ik denk dat de eerste ontmoetingen bij Mieke thuis was. Hoewel ik het veel  te weinig laat merken, zeker tegenwoordig, denk ik nog dagelijks aan hoe belangrijk die personen (steeds) waren en zijn voor mij.

Thomas

4 december 2022

Warmte, begrip, steun! De eerste uitjes, samen verhuizen, winterbbq... altijd voor iedereen klaar, een tijd om nooit te vergeten. En al volg ik nu van op meer afstand, voor altijd een plekje in mijn hart.

Marie-Claire

4 december 2022

Nog steeds in contact met mensen van 'toen' ... Houvast als enige 'houvast' in moeilijke tijden. Een eerste 'uitje' en al direct bij ne vent mogen slapen, kampvuur stoken, kiekendraad zetten, een fuif, een Houvast-dag met heel veel onbekenden. Ondertussen al een 12 jaar ook; al zij het de laatste jaren niet meer 'actief'. Thx aan alle vrijwilligers om dit in de lucht te houden.

Luc

3 december 2022

20 jaar Houvast waarvan 18 jaar Linda bij Houvast... mijn redding in nood toen. En zelfs nu nog vaak zijn Houvasters net datgene wat ik nodig heb

Linda

3 december 2022

Ik ben ergens de tel kwijtgeraakt in het verleden achter me te laten, maar zonder Houvast had ik het hoogstwaarschijnlijk ergens onderweg losgelaten... Nog steeds dankbaar dat ik deze vzw leren kennen heb en de ettelijke mooie mensen die erbij langskwamen op mijn pad.
Dikke duim voor alle vrijwillige inspanningen van iedereen van toen en nu..

Bart

3 december 2022

Beste Houvasters,
Toen ik 7 jaar geleden een pijnlijke scheiding doormaakte, ben ik hier terecht gekomen. Ondertussen gaat het goed met ons maar blijf ik hier heel graag mee lezen.
Nu wil ik jullie Houvasters toch eens een pluim geven! De manier waarop nieuwe mensen hier ontvangen worden, wat hun achtergrond ook is. De inbreng van vooral de teamleden, een aantal anciens maar ook een aantal nieuwe leden is telkens weer zo gemeend, zo begripvol... Iedereen vindt hier de steun die hij/zij nodig heeft.
Zelf moet ik nog leren om ook mijn deel te doen. Ik leef mee met velen onder jullie maar vind het vaak moeilijk om dit onder woorden te brengen. Dan begin ik er aan en delete ik daarna toch weer alles. Meestal is al gezegd wat ik wil zeggen dus dan heb ik het gevoel dat ik toch maar in herhaling val...
Ik kom ook wel eens op andere forums en zie dus dat het helemaal anders kan. Hier is het altijd respectvol, ook al zijn er misschien eens meningsverschillen.
Chapeau dus! 

Roodkapje

10 juni 2014

Heel veel mooie verhalen zou ik je kunnen vertellen maar mag ik je het voor mij aller belangrijkste mee geven?
Wat deze VZW me echt heeft gegeven.
Informatie, steun maar vooral af en toe een tik op mijn vingers en een duw tegen mijn neus omdat die in de verkeerder richting stond om dat ik zo boos was dat ik op het punt stond dingen te doen die mijn kinderen hadden kunnen schaden. 

Peter

4 oktober 2014

Ik heb Houvast leren kennen in een heel moeilijke fase in mijn leven. Alhoewel ik zelf geen grote schrijver ben, heb ik wel uren en uren verhalen gelezen waaruit ik ongelooflijk veel moed heb geput. Dit was voor mij heel belangrijk in mijn verwerkingsproces. Nu ben ik al enkele jaren verder, en zijn de scherpste kantjes van mijn verdriet wat afgevijld. Ik kom niet dagelijks meer op de site, dus misschien ben ik Houvast ook wat aan het loslaten. Maar ik blijf Houvast dankbaar en in het bijzonder de mensen die deze site draaiende houden. Want ik vermoed dat er heel veel tijd en energie kruipt in dit 'vrijwilligerswerk'. Bij deze, bedankt aan het team. Dankzij deze site en natuurlijk nog tal van factoren ben ik terug een blije, levenslustige, sterke vrouw geworden.

Urjan

2 november 2014

Kwam onlangs tot de vaststelling dat ik medio juni 10 jaar op deze site vertoef. In het begin énorm veel én ook énorm veel aan gehad. De gekende tocht door de tunnel aangevat gesteund door andere Houvasters. Hier ook mijn lach en zin in humor teruggevonden. 

Vrienden gemaakt , sommigen waarschijnlijk wel voor het leven.
Liefde gevonden én ook verloren.
Periode's gehad dat Houvast ergens ver, heel ver in mijn achterhoofd zat omdat je andere prioriteiten stelde , er niet echt behoefte aan had maar toch af en toe werd'k er terug naartoe gezogen.
Door enkele minder leuke gebeurtenissen terug meer hier op "bezoek" geweest.
De thema's spreken me niet allemaal meer aan ... Het "been there, know that"-gevoel zeker ?
Misschien is't een beetje egoïstisch ?
Maar ik sta versteld dat het ál 10 jaar is dat ik deze site van vrij kleinschalig naar groot, groter, groots heb zien evolueren ?
Was het toen allemaal beter ? .... Wél anders .
Maar vergelijkingen maken is steeds moeilijk omdat zij die later, veel later hier terecht zijn gekomen niet het ...familiegevoel gekend hebben.
Jaren terug kende iedereen iedereen .... nu is dat onmogelijk .
Maar zolang de opzet van deze site nog identiek is aan deze van 10 jaar geleden zullen er nog velen de weg naar Houvast vinden. Er zullen er zijn die blijven hangen, anderen houden het na een tijdje voor bekeken om welke reden dan ook.

Besluit .... Ik kan zeggen dat ik content ben dat ik, ergens in juni 2003, hier ben terecht gekomen.

Marc

7 maart 2013

Nu een 1.5 jaar verder ga ik nog steeds regelmatig naar een uitje en iedere keer kom ik thuis met een warm ontspannen gevoel. Hoe Houvast dat klaar speelt? Geen flauw idee van! AIs het door het zien van mensen die door alles toch weer gelukkig kunnen zijn - het levende bewijs van 'het komt ooit allemaal wel goed' of is het het gevoel van ik ben niet alleen - het is 'normaal' wat ik allemaal meemaak en voel?
Wat ik wél weet is dat iedere keer mijn moraal weer opgekrikt is en ik er weer tegenaan kan.
Houvast is een warme groep die je met open armen zal ontvangen

Isabel

27 mei 2014

Het afgelopen jaar was de hel, de komende tijd zal nog een komen en gaan zijn van betere periodes afgewisseld met zware periodes, waar het misschien allemaal weer niet meer hoeft. Maar ik merk, en stel mijn hoop erop dat die slechtere periodes korter worden, de betere langer...
Het afgelopen jaar heb ik maanden geleefd als een Zombie, wist ik het dikwijls niet meer. Ik leefde wekenlang in het lege. Wat heeft me geholpen? Houvast (de chat, het forum, de uitjes, bovenal de mensen) staat zeker en vast op één samen met mijn zus en een bevriend koppel. Verder, zeker om de beginperiode door te komen sporten (zou ik weer moeten hernemen ), nu en dan iets opschrijven, iets zot doen zoals een fietsmeerdaagse naar Antwerpen ( 3 dagen 350km), mijn 2 zoontjes (hoewel steeds confronterend), milder zijn voor mezelf, als het niet goed ging mezelf toelaten om gewoon de tijd weg te slapen. Ik wil dit hier delen, omdat ik merk dat er helaas weer heel wat nieuwe mensen starten aan deze waanzin, en ik die mensen hoop wil geven om verder te gaan. Dikke knuffel aan die mensen. 

Bruno

1 februari 2014

Naar aanleiding van de uitnodiging voor de houvastfuif, ben ik opnieuw  komen piepen op de houvast-site. Opnieuw gelezen hoe ellendig ik eraan toe was enkele jaren geleden, en hoeveel steun ik gekregen heb. Het raakt me steeds opnieuw. Ondertussen ben ik nog steeds samen met de man die me zoveel gekwetst heeft, maar die nu onherkenbaar veranderd is. Net zoals ikzelf. Het is  goed zo...
Bedankt Houvasters! Jullie hebben me geraakt!

Tine

11 april 2012

Vandaag exact 5 jaar geleden heb ik mij hier geregistreerd. Via een artikel over scheiding ben ik op deze site gekomen.
Ik was al anderhalf jaar alleen, maar stond nog geen stap verder. Ik voelde me heel alleen met alles wat er met me gebeurd was. Ja, ik heb gebabbeld ... met mensen die me niet begrepen, me niet aanvoelden. Het hielp me niet echt verder.
Eerst een paar maanden gelezen, aarzelend een posting geplaatst omdat het toch anoniem was ... niemand kende me, dus het kon wel voor me. Het was niet evident voor me want ik had nog maar zelden iemand laten kijken in mijn ziel.
En zie nu ... Houvast is een deel van mij geworden. De herkenbaarheid, het respect dat men hier toont, de babbels, de steunende woorden, af en toe een kwinkslag , het is er allemaal. Maar het allerbelangrijkste voor mij zijn de nieuwe mensen die ik hier ontmoet heb. Warme, intense vriendschappen, lotgenoten. Mezelf zijn, het mocht en kon opeens. Ups en downs, ze zijn er nog. Maar die downs worden hier altijd opgevangen ... das het mooie van deze site. Wat je in je omgeving niet meer mag ( het moet allang een plaats gekregen hebben hé) , kan hier nog.
Vijf jaar geleden was ik 1 hoopje ellende, dankzij Houvast ben ik bijna aan het einde van de tunnel. (Ja hoor, ik ken die beruchte tunnel van Houvast )

Dus het mag onder deze rubriek, toch ? 

Fides

5 februari 2013

Hallo iedereen, ik wou jullie bedanken voor jullie aanwezigheid, jullie eigen ervaringen en verhalen. Ik 'hang' hier als passief lezer al een aantal weken rond op momenten dat ik het somberder inzie en heb lang getwijfeld om te posten.
...
Als het even wat minder gaat lees ik wat berichten, zie dat ik niet de enige ben, dat velen erger moeten doorworstelen en kan ik weer even verder...
Vandaar: bedankt!

Wouter

3 juni 2011

Wil jij ook jouw ervaring, herinnering, mooie momenten delen met anderen, contacteer ons en wij plaatsen dit hier ook.